Analyse: Pressingmachine Galatasaray loert op nieuwe fouten in opbouw bij Ajax
In dit artikel:
Ajax ontvangt woensdagavond in de Johan Cruijff ArenA Galatasaray in de Champions League, met de ambitie om eindelijk de eerste groepspunten binnen te halen. Tien maanden na de eerdere ontmoeting (winst Ajax) analyseert Ajax Showtime de Turken als een ploeg die met hoog tempo en collectieve pressing tegenstanders structureel in de problemen brengt — en daarmee een lastig, tactisch vraagstuk voor John Heitinga vormt.
Wie en hoe: Galatasaray staat sinds zomer 2022 onder leiding van Okan Buruk. De ploeg speelt met een hoge, agressieve pressing waarbij het hele team doorschuift wanneer de bal wordt nagetrokken. Dat leidt ertoe dat tegenstanders die normaal rustig willen opbouwen vaak in paniek raken of kinderachtige foutjes maken; illustratief waren de duels met Bodø/Glimt en Liverpool. In beide wedstrijden dwong Galatasaray fouten af, waarna spits Victor Osimhen gevaarlijk werd met snel omschakelen en diepteacties.
Belangrijke afwezige namen ten opzichte van januari zijn Dries Mertens (gestopt) en Yunus Akgün (niet fit), maar de bezetting is nog steeds prijsschietend: Baris Alper Yilmaz blijft een publiekslieveling op links en kreeg op rechts met Leroy Sané een nieuwe, zeer aansprekende speler. Osimhen is de spits die al die aanvallen concreet maakt en vormt het grootste directe gevaar voor Ajax.
Tactische kenmerken: de buitenspelers starten vaak breed om het veld te rekken; vanuit die breedte ontstaan veel ruimte voor dieptepasses en één-tegen-één situaties. Galatasaray gebruikt bovendien een hoge laatste linie, waarmee ze tegenstanders dwingen fouten te maken in hun opbouw of ruimte schenken achter de verdediging voor snelle spitsen. Verdedigend schuift de hele ploeg door, waardoor de middenlijn vaak de laatste linie vormt en tegenaanvallen snel kunnen ontstaan — een situatie waarbij verdedigers als Davinson Sánchez al eens noodgrepen moesten toepassen (rode kaart bij Besiktas-wedstrijd).
Wat leert Ajax: Heitinga zoekt, net als Arne Slot bij Liverpool, naar opbouw van achteruit. Maar tegen Galatasarays pressing en gezien Ajax’ wisselende opbouwkwaliteit dit seizoen is dat risicovol. De analyse adviseert vaker eerder voor de lange bal of directe uitspeler te kiezen, richting Wout Weghorst of via creatieve middenvelders zoals Óscar Gloukh, die als aanvoerpost de buitenspelers kunnen lanceren. Bovendien is dubbele dekking op de flanken verstandig omdat Ajax-backs verdedigend kwetsbaar blijken tegen snelle en brede aanvallers als Yilmaz en Sané.
Praktische aandachtspunten: Osimhen zal waarschijnlijk het grootste aandachtspunt zijn; in januari werd hij vooral door Youri Baas samen met Josip Šutalo bestreden. Het is aannemelijk dat Heitinga vergelijkbare maatregelen overweegt. Daarnaast moet Ajax oplossingen vinden om niet voortdurend onder druk te bezwijken in balbezit en om snelle omschakelingen van Galatasaray te neutraliseren — bijvoorbeeld door Anticipatie op passes te verbeteren en flanken dichter te laten dekken.
Kortom: Galatasaray combineert collectieve pressing met snelle, brede flankspelers en een doelgerichte spits, waardoor het voor Ajax een moeilijke testcase wordt. Succes zal afhangen van de keuzes in opbouw (kort blijven of direct zoeken naar Weghorst/Gloukh) en van discipline bij het dubbeldekken van de vleugelspelers.