Geels maakt er vijf tijdens 'unieke' Klassieker: 'Ruud was ongrijpbaar'
In dit artikel:
Op 1 november 1975 speelde Ajax in het Olympisch Stadion tegen Feyenoord een Klassieker die in de clubgeschiedenis is blijven hangen: een 6-0-zege waarbij Ruud Geels vijf keer scoorde. De wedstrijd vond plaats in Amsterdam (De Meer was te klein) voor zo'n 55.000 toeschouwers en was één van de weinige uitspattingen in een verder wisselvallig seizoen 1975/76.
Ajax verkeerde in transitie: veel spelers uit het Gouden Ajax van 1973 waren vertrokken en trainer Hans Kraay was op straat gezet; Rinus Michels keerde als interim terug. Ondanks een aarzelende start en enkele flinke nederlagen (onder meer 6-2 tegen PSV), stond Ajax halverwege bovenaan en eindigde het seizoen uiteindelijk als derde, net achter PSV en Feyenoord. In de beker en UEFA Cup kende de ploeg geen succes: uitgeschakeld door PEC Zwolle in de KNVB Beker en door Levski Spartak na strafschoppen in de UEFA Cup.
De wedstrijd zelf was uitermate bijzonder door het betonharde rendement van spits Ruud Geels. Medespelers zoals Ruud Krol (toen 26) en linksback Pim van Dord (22) blikken nog steeds terug op de avond als een unieke samenloop van sfeer, ruimte en efficiëntie. Krol benadrukt de beklemmende atmosfeer in het donker van het Olympisch Stadion en prijst Geels’ kopkracht, timing en veelzijdigheid — scoren met links, rechts en het hoofd. Volgens Krol had Geels in die avond zelfs zes goals kunnen hebben; het zesde doelpunt werd afgekeurd voor buitenspel. Van Dord herinnert zich de euforie in de kleedkamer en noemt het uitzonderlijk dat een speler in een topper vijfmaal trefzeker is.
De wedstrijd illustreert ook de onderlinge rivaliteit: Krol had voor de wedstrijd nog een kort contact met Feyenoords vedette Willem van Hanegem, maar op het veld werd het fysieke tegen elkaar uitgespeeld; buiten de lijnen bleef er respect. Verder speelde Wim Suurbier zijn 500e duel voor Ajax tijdens die wedstrijd. Individueel stond Geels dat seizoen opvallend: hij eindigde met 46 doelpunten in 45 wedstrijden, waarmee hij zijn status als afmaker bevestigde.
Kortom: de Klassieker van 1 november 1975 was niet alleen een uitschieter in cijfers, maar ook een momentopname van een Ajax dat in verandering was — een avond waarop Geels zijn stempel drukte en de historische rivaliteit tussen Ajax en Feyenoord extra scherp werd uitgelicht.