Hoe Horst Blankenburg een gouden Ajacied werd

In dit artikel:

Horst Blankenburg, geboren op 10 juli 1947, maakte tussen december 1970 en april 1975 grote indruk als multifunctionele libero bij Ajax, waar hij in totaal 188 officiële wedstrijden speelde. Zijn overgang van 1860 München naar Ajax werd in het najaar van 1970 ingezet na een succesvolle scouting door assistent-trainer Bob Haarms en Nol Boerkoel. Zij zagen Blankenburg uitblinken in een Bundesliga-wedstrijd tegen Mannheim, waarin hij een belangrijk aandeel had in drie van de vijf doelpunten, wat de interesse van Ajax wekte.

Het scoutingsrapport prijst Blankenburgs bijzondere speelstijl als libero: hij combineerde strakke mandekking met het slim opvangen van tegenstanders en bracht gevaar door zijn aanvallende loopacties diep in de defensie van de tegenpartij. Zijn uithoudingsvermogen werd als uitzonderlijk beschreven, essentieel voor zijn rol. Ajax wilde snel handelen vanwege de naderende militaire dienstplicht die Blankenburg in Duitsland moest vervullen, waardoor zijn transfer in december 1970 snel werd afgerond.

Zijn debuut in Ajax' eerste elftal volgde binnen een week, tijdens de Klassieker tegen Feyenoord. Hoewel hij aanvankelijk niet altijd basis stond vanwege sterke concurrentie, groeide hij onder opvolger Stefan Kovacs uit tot vaste waarde. Blankenburg speelde een sleutelrol in het winnen van de drie belangrijkste Europa Cups van 1971, 1972 en 1973, waarmee hij bijdroeg aan Ajax’ internationale faam.

Blankenburg reflecteert met voldoening op zijn tijd in Nederland en Amsterdam, waar hij zich altijd welkom voelde en veel waarde hechtte aan de kameraadschap binnen de club. Zijn succesvolle periode bij Ajax wordt nog steeds geprezen als het hoogtepunt van zijn carrière, met ook mooie vervolgjaren in de Verenigde Staten.