Reisverslag FC Twente-uit: clubliefde verwerkt in kunstwerken

In dit artikel:

Zondagmiddag rijden ongeveer duizend Ajacieden naar Enschede voor de competitiewedstrijd in De Grolsch Veste; zo’n 330 supporters reizen in 110 auto’s (autocombi, €13,54 per auto) en circa 670 gaan met bussen (buscombi, €31,18). De schrijver beschrijft de vertrek- en omwisselplek, het wachten bij scan- en parkeerroutines en het samenkomen met medereizigers — veel gesprekken over de trip naar Londen, stormachtige landingen en ergernis over het spel. Opvallend was een grote, door supporters gemaakte tifo: een megadoek met het Bob Marley-nummer (“Rise up this morning” / Three Little Birds), dat vlak voor de aftrap werd uitgerold. De inzet van tientallen vrijwilligers die dergelijke visualisaties maken, krijgt in het stuk veel waardering.

De reis en aankomst verliepen niet zonder incidenten: de auteur beklaagt zich over een forse politiebegeleiding van de bussen met meerdere motoragenten en escortewagens. Dat wordt door hem als overdreven en stigmatiserend ervaren; hij vergelijkt het met een Engelse derby waarin politie volstaat met een linie en verkeersregelaars. Na de gebruikelijke veiligheidschecks volgen de verplichte route en parkeren; de sfeer onder de Ajacieden blijft gemoedelijk en luidruchtig.

Op het veld verloopt de wedstrijd aanvankelijk slecht voor Ajax: na een vroege treffer van ex-Ajacied Kristian Hlynsson staat het bij rust 1-0 voor FC Twente. De tweede helft kantelt razendsnel: binnen iets meer dan zeven minuten scoort Ajax driemaal — eerst Wout Weghorst, daarna Oscar Gloukh en uiteindelijk Mika Godts — waardoor Ajax een 1-3 voorsprong neemt. Hoewel Twente nog terugkomt tot 2-3, overleeft Ajax de slotfase en wint uiteindelijk uit, het eerste uitzege sinds 13 april — meer dan zes maanden zonder uitoverwinning. Bij het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Serdar Gözübüyük barst het uitvak in euforie los en klinkt opnieuw het collectieve ‘Dit is mijn club’.

De schrijver sluit het reisverslag af met tevredenheid over de drie punten en de wedstrijdbeleving, maar blijft terughoudend over het vraagstuk rond de technische staf en bestuur. Terug naar huis rijden de supporters met hetzelfde autocombikaart-stempel en de herinnering aan een enerverende middag: lof voor de vrijwilligers, kritiek op politiepraktijken en vooral blijdschap om een broodnodige uitzege.